A Strefy handlu zagranicznego (FTZ) Stanów Zjednoczonych Jest obszarem geograficznym, w (lub sąsiedztwie); United States Port wejścia, W przypadku gdy towary handlowe, zarówno krajowe, jak i zagraniczne, otrzymują taką samą procedurę celną, która byłaby poza handel Stanami Zjednoczonymi. Inna definicja FTZ stanowi, że jest to odosobniony, zamknięty i strzeżony obszar jako narzędzie użyteczności publicznej, wyposażony w urządzenia do załadunku, rozładunku, przeładunku, magazynowania, manipulowania, produkcji i eksponowania towarów oraz do ich ponownego składowania drogą lądową, wodną lub powietrzną .^[1] Towary w każdym opisie mogą znajdować się w Strefie, nie podlegając Taryf (Cła) i inne Ad valorem podatki . Ta taryfa i ulga podatkowa mają na celu obniżenie kosztów związanych z operacjami w USA handel międzynarodowy A tym samym stworzyć i utrzymać zatrudnienie i inwestycje kapitałowe możliwości, które wynikają z tych operacji. Te specjalne obszary geograficzne - Strefy Handlu Zagranicznego - są ustanowione „w lub w sąsiedztwie” portów wejścia USA i są pod nadzorem US Customs and Border Protection pod Stany Zjednoczone Homeland Security Council. Od 1986 roku nadzór celny Stanów Zjednoczonych nad operacjami strefy wolnego handlu jest prowadzony na zasadzie audytu-inspekcji zwanej przeglądami zgodności, gdzie zgodność jest zapewniana poprzez audyty i kontrole na miejscu w ramach poręczenia, a nie poprzez nadzór na miejscu przez personel celny.^[2]

Istnieje ponad 230 projektów w Strefie Handlu Zagranicznego i prawie 400 w Stanach Zjednoczonych.^[3][4][5]

Historia

Program Strefów Handlu Zagranicznego Stanów Zjednoczonych został utworzony przez ustawę o strefach zagranicznych w strefie handlowej 1934. Ustawa o strefach handlu zagranicznego była jednym z dwóch kluczowych aktów prawnych uchwalonych w 1934 w celu złagodzenia niektórych niszczących efektów Taryfy Smoot-Hawley, który został wprowadzony w 1930 r. Ustawa o strefach handlu zagranicznego została utworzona w celu „przyspieszenia i wspierania handlu zagranicznego” w Stanach Zjednoczonych.

Przez World War IIdziałalność produkcyjna była dozwolona tylko w bardzo ograniczonym zakresie. W 1950 r. Pierwotna ustawa została znowelizowana w celu otwarcia stref wolnego handlu dla przemysłu, ale miała niewielki wpływ do 1980 r. W tym samym roku Kongres ponownie zmienił ustawę, tak aby produkty wytwarzane w strefach nie były oceniane na podstawie wartości dodanej w USA. Zapewniło to, że jedyne cła, jakie zapłaciłby producent w strefie sprzedający klientom w USA, dotyczyłyby surowców importowanych do strefy. Ten „zintegrowany” model, który zastąpił poprzedni model „wyspowy”, przyspieszył rozwój programu stref handlu zagranicznego USA.^[3]

Podstrefy

Podstrefa Handlu Zagranicznego jest obszarem zatwierdzonym przez Radę Stref Zagranicznych i Handlu do użytku określonej firmy. Firmy z branży handlu zagranicznego korzystają z tych samych korzyści, co firmy z obszaru handlu zagranicznego, ale podziemia są zlokalizowane poza istniejącymi obiektami ogólnego przeznaczenia w odległości 60 od portu wejścia. Podstrefy umożliwiają firmom importującym i / lub powrotnym wywozowi produkty do korzystania z korzyści związanych z handlem zagranicznym bez konieczności przemieszczania się fizycznie w obrębie ogólnych miejsc w strefie handlu zagranicznego.

Które firmy mogą być zlokalizowane w FTZ?

Każda firma z każdej branży może ubiegać się o członkostwo w FTZ. Głównymi uczestnikami są firmy importujące do Stanów Zjednoczonych regularnie i licznie. Jest to sposób na zmniejszenie kosztów importu i zaoszczędzenie pieniędzy, uczestnicząc w specjalnych procedurach celnych i upraszcza procesy w celu uruchomienia bardziej efektywnych systemów kontroli zapasów. Proces rejestrowania w jednym jest długi - od 9 do 12 miesięcy, w zależności od branży i jeśli FTZ jest tworzony lub jeśli uczestniczysz w już istniejącym FTZ.^[6]

Korzyści

Stany Zjednoczone Strefy Handlu Zagranicznego (FTZ) stanowią wiele korzyści, poza taryfą odroczoną i odwróconą, które przedsiębiorstwa mogą wykorzystać do osiągnięcia ich dolnej granicy. Jednak większość firm nie wykorzystuje FTZ do pełnego potencjału, ponieważ czasem nieznany powoduje niepewność.^[7]

Niektóre korzyści z obsługi a FTZ zawierać:^[8]

• Udoskonalone zarządzanie zapasami
• Automatyczne rejestrowanie i przechowywanie dokumentów
• Zwiększona widoczność łańcucha dostaw
• Poprawa przepływu środków pieniężnych
• Poprawiona zgodność firmy

Taryfa odwrotna

Odwrócone korzyści taryfowe istnieją, gdy stawka celna dla całego gotowego produktu jest niższa niż stawka celna części składowych. Dlatego też, produkując wyroby gotowe w obrębie FTZ, amerykańscy importerzy mogą skorzystać z odwróconej stawki celnej, przy jednoczesnym utrzymaniu działalności produkcyjnej w Stanach Zjednoczonych. Taryfa odwrotna działa, gdy importer z organem produkcyjnym w FTZ może dopuścić swoje części do strefy wolnej od podatku, wytwarzać gotowe produkty i płacić cło CBP na zawartość zagraniczną w gotowym produkcie po niższej stawce celnej gotowego Towary w chwili wjazdu. Importer uniknął płacenia wyższej stawki celnej na części składowe i wyeliminował niższą opłatę wyrównawczą od wartości zagranicznej treści do czasu konsumpcji w handlu USA. Taryfa odwrócona jest widoczna głównie w przemyśle wytwórczym, korzystając z przemysłu motoryzacyjnego, ropy naftowej, farmacji, przemysłu lotniczego, elektroniki, firm tekstylnych i wielu innych.^[9]